Het gras is groener aan onze kant van de heg

Bruce Willis was te gast in Amsterdam. Hij kwam de premiere van de animatiefilm "Over The Hedge" opluisteren. Daarin doet hij de stem van de wasbeer. Op de persconferentie vertelt hij dat ze er achtien maanden over hebben gedaan. De stem alleen al, zegt hij, kostte me drie maanden. Interessant. Heel leuk om te weten en leuk om te vertellen.

Maar zo leuk wordt het verhaal niet door onze landgenoten verteld. Nee, die doen het anders. Lezers die niet tegen mijn geklaag kunnen worden verzocht hun heil nu even elders te zoeken.

Ik verwijs naar een crummy videootje dat slechter gedraaid, gecomponeeerd, gemonteerd en betiteld is dan de eerste de beste gratis preview van een pornosite - wie, ben ik daar geweest, ooit, "moi?" (maar dan toch nooit tijdens werktijd!). Dat videootje is gemaakt door Novum Nieuws en gepubliceerd door Zoom.in (Novum en Zoomin horen bij elkaar) als Televideo op de website van de Telegraaf. Zoom.in is, naar eigen zeggen "met 120 medewerkers dé marktleider op het gebied van streaming (nieuws)video in Nederland met elke maand bijna 4 miljoen kijkers". Size matters. Helaas voor de videoprofessional inderdaad. Je kunt er zo als editor aan de slag, als stagiere, voor 300 euro per maand. Maar de kijker verliest ook. In de vorm van DERVING. Want hoe kan webtelevisie ooit leuk worden als dit de standaard moet zijn?

Dat zo'n groot concern als de Telegraaf genoegen neemt met dergelijke bagger blijft me verbazen - let op, bagger is niet altijd goedkoper: een kilometervergoeding blijft een kilometervergoeding en een bandje blijft een bandje. Ik merk op dat de makers gewoon muziek van Barry White hebben gebruikt als knullige clunky instart in de montage. Ik vraag me af of ze daar wel netjes de rechten van afdragen. Met hun kijkersbereik zou dat de kosten van het filmpje zeker verhogen met alles tussen de 800 en 5000 euro - het is natuurlijk geen "Stock" of "Library" (voor de kenners). Ik denk het dus haast niet dat ze dat hebben gedaan. En dat is lullig. Want ik werk me altijd drie keer in de rondte met zelfgemaakte muziek terwijl er zat grote partijen zijn die eenvoudigweg niet afdragen maar wel een disclaimertje plaatsen met een opmerking als "we hebben onze best gedaan rechthebbenden te achterhalen maar voor zover we een foutje hebben gemaakt mag iemand zich komen melden" of van gelijke strekking. Er zijn productiemaatschappijen die de diefstal tot een integraal onderdeel van hun werkwijze of, nee, mooier woord, format hebben gemaakt. Alle dertien goed. Of tellen we maar tot tien?

Nee, Meneer White zal zich niet meer kunnen melden. Maar ik hoop dat de platenmaatschappij of de BUMA-STEMRA er wel even achteraan gaat. Maar goed, misschien grenst dit alles aan laster, lekker belangrijk op mijn persoonlijke weblog, en hebben ze toch gewoon betaald. Vandaar dan toch mijn disclaimer: ik heb mijn best gedaan te achterhalen of de rechten voor het gebruik van de muziek in het Televideootje zijn afgedragen maar het kan zijn dat ik niet diep genoeg heb gegraven en dat ik me daarrom heb vergist in welk geval ik mijn excuses vast aanbied.



Maar er is nog een kwestie van eigenlijk groter belang. Bruce Willis kwam naar de premiere. Deed heel leuk met de Nederlanders. Zorgde voor mooie "Photo Opportunities", maakte grapjes, beantwoordde allerlei vragen, zwaaide, glimlachte en verleende, heel belangrijk, cachet aan de gelegenheidsacteurs die hem en zijn collega's mochten nasynchroniseren. Wat die toen achter zijn rug om wisten te vertellen op Nederlandse camera is gewoon zielig. Bruce vertelde dus dat het filmproces in totaal 18 maanden had geduurd en dat het hemzelf zo'n drie maanden heeft gekost om de stem te ontwikkelen. "Dat doen de Nederlanders toch sneller ..." stelt vervolgens de betitelaar van het videootje. "Waar ik me wel over verbaas - dat vind ik wel mooi om te horen, er zitten ook wel maanden tussen - is dat ze er 18 maanden over doen", zegt Tygo Gernandt, die "Hammy de Eekhoorn" mocht naspelen (de rol van Steve Carrell), met een zin die dus nog wel kan worden opgevat als een getuigenis van een jongensachtige bewondering voor "Hollywood". Maar die toon blijkt misleidend wanneer hij antwoord geeft op de vraag hoelang hij er over heeft gedaan. "Een dag". Met ongeloof vraagt de dame met microfoon om letterlijke bevestiging. "In vier uur" . De korte pauze geeft hem gelegenheid om een zelfgenoegzame blik te werpen die niets minder zegt dan had-je-niet-gedacht-maar-toch-is-het-zo-want-ik-ben-zoveel-beter. "In vier uur heb ik de film gedaan." De daarop gesneden uitspraak van Erik van Muiswinkel, die de stem mocht nasynchroniseren van de wasbeer (de rol van Bruce Willis), behelst een kleine bijstelling: "Nou je kunt bijna wel zeggen dat Tygo ook wel twee dagen is geweest. Maar, los daarvan, ik ben er zes dagen mee bezig geweest. En dat zijn ook geen hele dagen, dat is vier uur met een rustpauze ertussen". Ja, goede bijstelling, je zou eens teveel onderdoen voor Tygo. Meneer van Muiswinkel houdt het op "zes of zeven grote sessies." Nou jongens, wat knap. Veel knapper en rapper dan Bruce en zijn kornuiten. Want wie is zo'n man als Bruce nou helemaal waar jullie tegen aan stonden te schurken? Hij heeft toch alleen maar het hele personage helpen ontwikkelen in directe relatie tot alle andere personages en onder supervisie van en in overleg met onder meer de regisseur? Inderdaad, ja. Hij acteert "vanuit het niets" en is derhalve scheppend bezig. Creatief, kennen ze dat woord hier? De rol van meneer Gernandt en zijn collega lijkt eerder op die van autohandelaren - ze hebben andermans acteerprestaties opnieuw verpakt met waarschijnlijk gewoon een vertaalde tekst die ze aangeleverd hebben gekregen. Ze hoefden alleen maar het voorbeeld te volgen. Tussen de lijntjes kleuren. Bruce en de zijnen moesten het daarentegen nog doen met schetsjes en pure verbeelding. Hebben ze dat hier, verbeelding? Ja, van het soort dat je gebruikt in een uitspraak van verontwaardiging: "wat een verbeelding!" Bah. Ik wil de Nederlandse versie niet horen.