"Hoe was de naam ook weer?"
(Noot voor mijn zeven lezers. Bij wijze van hoge uitzondering kom ik op dit weblog met maatschappelijke kritiek. Ik gebruik mijn weblog niet om dingen van me af te schrijven. Maar ik voel me er nu toch even toe uitgenodigd door de actualiteit.)
De zaak van Rita Verdonk versus de vrouw die we hebben leren kennen als Ayaan Hirsi Ali. Een pennelikster realiseert zich dat zij op oer-Nederlandse wijze kan excelleren door met formaliteiten opzichtig "lekker belangrijk" te doen. Ze voelt zich met het gereformeerde vuur van een Quacker geroepen om een kennelijk "groot onrecht" te herstellen ook al schaadt ze daarmee een collega en landgenote die ze anderzins waardeert, of zo beweert ze, al is ze het kennelijk niet altijd met haar eens. Kijk, een groot probleem in de eigentijdse Italiaanse Republiek was, tot een paar weken geleden, de omstandigheid dat een vooraanstaand ondernemer succesvol kon vluchten voor zijn aanklagers door de politiek in te gaan. Parlementaire immuniteit heeft Berlusconi jarenlang tegen allezins redelijke vervolging beschermd (en hij zal president van de republiek proberen te worden als aanvullende rechtsverzekering). Had Ayaan die immuniteit in Nederland maar.
"Kunnen we hier als deelraad iets mee", vroeg een bestuurder zich af tijdens een lentewandeling over het Max Euweplein. Ze zagen tijdens hun lunchpauze iets in de openbare ruimte dat afweek. Een reclamebord of een straatlantaarn geplaatst door een cafehouder. "Dus toen hebben we het laten weghalen". Zo'n tekst kan iedere pennelikker in Nederland gewoon uiten en dan strekt dat tot eigen aanbeveling. Minister Verdonk is volgens sommige peilingen inmiddels zelfs populairder geworden bij VVDers - al moest ze even een klein beetje inbinden, maar ook weer niet echt.
Dit alles riekt naar een Hollandse volksaard waarvoor ik soms liever zou willen vluchten. Het is die naargeestige mentaliteit van de zelfingenomen zeurpiet die vindt dat iedereen maar gewoon moet doen, niet omdat i dan al gek genoeg zou zijn, maar omdat, als i dat niet doet, hij misschien wel eens belangrijker zou kunnen lijken dan de zeurpiet zelf. "We" zijn nuchter, dus "we" verkopen de archieven van onze kolonie die gegroeid is vanuit Manhattan als oud papier. Om dezelfde reden hebben "we" kennelijk ook "die oude troep" in het centrum van Utrecht gesloopt om er Hoog Catherijne te bouwen, die trieste hoofdstad van naar schatting 15 miljoen ratten en 15 Blokkers. "We" houden ons graag aan de wet, dus "we" leveren netjes al onze bommetjes in op 10 mei 1945, zelfs die bommen die de meer strijdlustigen onder ons zojuist in de sloot hadden geslingerd en "we" vermanen de piloten die kennelijk van plan waren om met hun gevechtsvliegtuigen naar Engeland te ontsnappen. Wat, dachten ze soms dat die kisten van hen waren? Die zijn van de Duitsers. Daar is nu met de capitulatie immers netjes voor getekend. Nee, we kunnen natuurlijk niet de verzetsdaden erkennen van Papieren Gerrit, die vervolgd is door de Nazi's en die tijdens de oorlogswinter plotseling is bevrijd door onbekend gebleven landgenoten direct nadat hij zijn bewaker ernstig had verwond. Daar kunnen we natuurlijk niet aan beginnen want die sabotage heeft hij over de landsgrenzen verricht. Laat i zijn lintje maar gaan halen bij de Fransen, want wij hebben het hier veel te gezellig met mensen die in de laatste week van de bezetting met stenguns zijn begonnen rond te paraderen - sorry, familieverdriet. O ja, "we" laten ook Rembrandt failliet gaan en "we" verdrijven Vincent van Gogh. En Willem Frederik Hermans moet ook niet denken dat i bijzonder is. Hij is zo kritisch dat we hem gewoon wegzeuren naar Frankrijk - hoeft i ook niet meer op het Boekenbal te komen! Fokker mag natuurlijk geen overheidsteun krijgen - denk aan Europa! De werven kunnen verdwijnen. Molens verkwijnen. Wat kan ik nog meer zeggen over dit land dat als eerste in de moderne tijd een heuse republiek had weet het te vervangen door een monarchie van, toegegeven, sympathieke koekhappers en dat vooral uit datzelfde Koningshuis haar grootste trots put. Ja, en uit het voetbal. Een gezelschapsspel voor een paar miljonairs met sportsokken, uiteindelijk. Maar je schrikt pas echt van de stupiditeit van het Nederlandse volk wanneer je - nee, ik ga het nu even niet over TV hebben al zou dat heel goed kunnen - de reacties leest op willekeurig welk artikel op Telegraaf.nl. Pas dan schaam je je zo erg voor je paspoort dat je hem eigenlijk nog sneller wilt inleveren dan Ayaan Hirsi Ali dat kan. Oeps, ik bedoel Ayaan Hirsi Magan Ali.
Tjesus mensen. Ayaan heeft toch niet echt verwijtbaar gelogen. Dat getrut over die personalia. De geboortedatum klopt niet! Nou ja, een bange asielzoeker maakt rare sprongen. No harm done. Een deel is het gevolg van misverstand. In de Hoorn van Africa gelden waarschijnlijk andere conventies van naamgeving. Het doet er niet toe! Zij heeft een naam opgegeven die niet uitnodigt tot persoonsverwisseling. "Maar het formulier klopt niet!" protesteert de pennelikker. "oooooooh, dat ga ik de juf zeggen!". Helaas voor Ayaan heette haar juf Rita Verdonk.
De zaak van Rita Verdonk versus de vrouw die we hebben leren kennen als Ayaan Hirsi Ali. Een pennelikster realiseert zich dat zij op oer-Nederlandse wijze kan excelleren door met formaliteiten opzichtig "lekker belangrijk" te doen. Ze voelt zich met het gereformeerde vuur van een Quacker geroepen om een kennelijk "groot onrecht" te herstellen ook al schaadt ze daarmee een collega en landgenote die ze anderzins waardeert, of zo beweert ze, al is ze het kennelijk niet altijd met haar eens. Kijk, een groot probleem in de eigentijdse Italiaanse Republiek was, tot een paar weken geleden, de omstandigheid dat een vooraanstaand ondernemer succesvol kon vluchten voor zijn aanklagers door de politiek in te gaan. Parlementaire immuniteit heeft Berlusconi jarenlang tegen allezins redelijke vervolging beschermd (en hij zal president van de republiek proberen te worden als aanvullende rechtsverzekering). Had Ayaan die immuniteit in Nederland maar.
"Kunnen we hier als deelraad iets mee", vroeg een bestuurder zich af tijdens een lentewandeling over het Max Euweplein. Ze zagen tijdens hun lunchpauze iets in de openbare ruimte dat afweek. Een reclamebord of een straatlantaarn geplaatst door een cafehouder. "Dus toen hebben we het laten weghalen". Zo'n tekst kan iedere pennelikker in Nederland gewoon uiten en dan strekt dat tot eigen aanbeveling. Minister Verdonk is volgens sommige peilingen inmiddels zelfs populairder geworden bij VVDers - al moest ze even een klein beetje inbinden, maar ook weer niet echt.
Dit alles riekt naar een Hollandse volksaard waarvoor ik soms liever zou willen vluchten. Het is die naargeestige mentaliteit van de zelfingenomen zeurpiet die vindt dat iedereen maar gewoon moet doen, niet omdat i dan al gek genoeg zou zijn, maar omdat, als i dat niet doet, hij misschien wel eens belangrijker zou kunnen lijken dan de zeurpiet zelf. "We" zijn nuchter, dus "we" verkopen de archieven van onze kolonie die gegroeid is vanuit Manhattan als oud papier. Om dezelfde reden hebben "we" kennelijk ook "die oude troep" in het centrum van Utrecht gesloopt om er Hoog Catherijne te bouwen, die trieste hoofdstad van naar schatting 15 miljoen ratten en 15 Blokkers. "We" houden ons graag aan de wet, dus "we" leveren netjes al onze bommetjes in op 10 mei 1945, zelfs die bommen die de meer strijdlustigen onder ons zojuist in de sloot hadden geslingerd en "we" vermanen de piloten die kennelijk van plan waren om met hun gevechtsvliegtuigen naar Engeland te ontsnappen. Wat, dachten ze soms dat die kisten van hen waren? Die zijn van de Duitsers. Daar is nu met de capitulatie immers netjes voor getekend. Nee, we kunnen natuurlijk niet de verzetsdaden erkennen van Papieren Gerrit, die vervolgd is door de Nazi's en die tijdens de oorlogswinter plotseling is bevrijd door onbekend gebleven landgenoten direct nadat hij zijn bewaker ernstig had verwond. Daar kunnen we natuurlijk niet aan beginnen want die sabotage heeft hij over de landsgrenzen verricht. Laat i zijn lintje maar gaan halen bij de Fransen, want wij hebben het hier veel te gezellig met mensen die in de laatste week van de bezetting met stenguns zijn begonnen rond te paraderen - sorry, familieverdriet. O ja, "we" laten ook Rembrandt failliet gaan en "we" verdrijven Vincent van Gogh. En Willem Frederik Hermans moet ook niet denken dat i bijzonder is. Hij is zo kritisch dat we hem gewoon wegzeuren naar Frankrijk - hoeft i ook niet meer op het Boekenbal te komen! Fokker mag natuurlijk geen overheidsteun krijgen - denk aan Europa! De werven kunnen verdwijnen. Molens verkwijnen. Wat kan ik nog meer zeggen over dit land dat als eerste in de moderne tijd een heuse republiek had weet het te vervangen door een monarchie van, toegegeven, sympathieke koekhappers en dat vooral uit datzelfde Koningshuis haar grootste trots put. Ja, en uit het voetbal. Een gezelschapsspel voor een paar miljonairs met sportsokken, uiteindelijk. Maar je schrikt pas echt van de stupiditeit van het Nederlandse volk wanneer je - nee, ik ga het nu even niet over TV hebben al zou dat heel goed kunnen - de reacties leest op willekeurig welk artikel op Telegraaf.nl. Pas dan schaam je je zo erg voor je paspoort dat je hem eigenlijk nog sneller wilt inleveren dan Ayaan Hirsi Ali dat kan. Oeps, ik bedoel Ayaan Hirsi Magan Ali.
Tjesus mensen. Ayaan heeft toch niet echt verwijtbaar gelogen. Dat getrut over die personalia. De geboortedatum klopt niet! Nou ja, een bange asielzoeker maakt rare sprongen. No harm done. Een deel is het gevolg van misverstand. In de Hoorn van Africa gelden waarschijnlijk andere conventies van naamgeving. Het doet er niet toe! Zij heeft een naam opgegeven die niet uitnodigt tot persoonsverwisseling. "Maar het formulier klopt niet!" protesteert de pennelikker. "oooooooh, dat ga ik de juf zeggen!". Helaas voor Ayaan heette haar juf Rita Verdonk.
posted by Luepp at 12:57 a.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home