We eren oude oorlogshelden

Vandaag was ik zowaar trots op onze koningin. En dat is heel wat voor een republikein. Koningin Beatrix heeft op het Binnenhof de Militaire Willemsorde uitgereikt aan de 1st Polish Airborne Brigade (of Air Assault Brigade) en
de Bronzen Leeuw posthuum aan de oorspronkelijke bevelhebber van de eenheid, Generaal-majoor Stanislaw Sosabowski. De generaal was een heldhaftige vechtjas uit de verloren slag om Warschau en nam deel aan de operatie Market Garden rond Arnhem in September 1944. Hij was indertijd tegenstander van Montgomery's plan. Zijn rol zou in "Een brug te ver" worden gespeeld door Gene Hackman.



Ze kregen het zwaar te verduren. Ik citeer het NRC: "De rol van de Polen tijdens de Slag om Arnhem was zeer ongelukkig. Door een gebrek aan vliegtuigen en door slecht weer kon de brigade pas op de vijfde dag van de operatie vertrekken uit Engeland. Ze landde ten zuiden van de Rijn op grasland dat als ongeschikt voor de Britse para's was afgewezen. Diverse malen probeerden de para's met bootjes, en soms zelfs zwemmend, de overkant te bereiken, waar bij Oosterbeek de Britse overlevenden omsingeld waren. Uiteindelijk lukte dat niet. De Poolse brigade telde ongeveer 400 doden en gewonden, zo'n 25 procent van haar sterkte." (Bron: "Willemsorde voor Poolse veteranen", NRC d.d. 31 mei 2006.)

Voornoemde uitzending is hier online nog te zien. De reportage heeft veel losgemaakt. "De toekenning van de Militaire Willemsorde aan de Poolse veteranen kent een lange voorgeschiedenis. Al in 1946 werd de brigade voorgedragen voor een onderscheiding. Koningin Wilhelmina stemde daarmee in, maar het voorstel werd, om nooit opgehelderde redenen, nooit uitgevoerd. Zestig jaar later speelde de kwestie opnieuw op. In september 2004 zond het tv-programma Netwerk een documentaire uit over de 'vergeten Polen van de Slag om Arnhem'. In de documentaire sprak prins Bernhard de wens uit dat de Militaire Willemsorde alsnog aan de Polen zou worden uitgereikt. De Kamerleden Van Baalen (VVD) en Timmermans (PvdA) dienden vervolgens een motie in waarin ze minister Kamp (Defensie, VVD) opriepen te onderzoeken of de Polen alsnog onderscheiden konden worden. Ruim een jaar later, december 2005, liet Kamp de Tweede Kamer weten dat de Willemsorde alsnog was toegekend." (Bron: "Willemsorde voor Poolse veteranen", NRC d.d. 31 mei 2006.)

Over de uitzonderlijkheid van de onderscheidingen kunnen we eigenlijk volstaan met het volgende citaat. "De Bronzen Leeuw werd 43 jaar geleden voor het laatst uitgereikt, de Militaire Willemsorde is sinds 1955 niet meer toegekend. Bij de uitreiking waren 64 Poolse veteranen aanwezig en 22 weduwen." (NRC d.d. 31 mei 2006.)



De officiele geschiedenis heeft Generaal Sosabowski slecht behandeld. De Engelsen hebben hem verweten dat hij zou hebben geblunderd en dat zijn mannen laf zouden zijn geweest. Niemand wilde achteraf toegeven dat hij gelijk had over de onhaalbaarheid van Market Garden. Hij is met weinig eer onslagen uit het leger en is geeindigd als een magazijn medewerker in Engeland. Ik ga er hier niet zelf op in - het staat allemaal te lezen op de Netwerk en Sosabowski sites. In ieder geval, want daar gaat het nu om, zijn de inspanningen van Nederlanders om het onrecht te compenseren ook voor vandaag zeer goed gewaardeerd in Polen. Zo lees ik op de familiewebsite van de Sosabowski's het volgende" "On the 60th anniversary of Operation Market Garden, the gallant Dutch people are trying to restore the good name of General Stanislaw Sosabowski and his Brigade's role in Operation Market Garden in 1944. This is partly as a result of two documentaries, the first of which was screened in Holland on 15th September 2004. You can see it by clicking here. The Sosabowski family offer gratitude for this, and the kind emails of support." (Sosabowski Family Website).

Aan het gastenboek van die site heb ik, na enige schroom, een tekst toegevoegd die ik hier herhaal omdat de tekst wellicht verklaart hoe het toch kan dat ik, moi, toch opeens zo trots werd op Nederland en haar Koningin.

"Earlier today, we watched the ceremony honouring both the General and his Brigade in the live national broadcast covering the event. It was very impressive. But so, of course, was the extraordinary contribution of those honoured today to the liberation of our country so long ago. These people - your family, friends and countrymen - certainly deserve our praise and gratitude.
Please know that this was not a casual ceremony. For we noted that the Queen delivered a remarkable speech. She is not often (or actually ever) allowed to speak as open and frank as she did today. Clearly, this was a special occasion. She acknowledged that the sad failure to immediately recognize and honour the contribution of general Sosabowski and his brigade was an historical error. She also made it quite clear, however, that this injustice occurred in spite of her father's (and her grandmother's) efforts to the contrary. She suggested that this belated acknowledgement - this celebration of the military honour and courage of Polish combattants awarded (posthumously) today - was something her father in particular had long hoped for. And in fact the now late Prince Bernhard himself expressed this publically only a short while ago. And now she clearly felt honoured to have been given the chance at last to try and correct the old wrong.
For me personally, I am glad the Queen was finally allowed to formally express our collective gratitude to General Stanisław Sosabowski and his Brigade - and by informal extension to a multitude of other Polish friends. Today, I felt I was very well represented by our Queen. I was born in the 1960s but I have always been very aware of the historical debt we owe to the actual people who fought to liberate us. The reason for this is quite irrelevant: I am just grateful and I thank you for providing me with the opportunity to express my gratitude in this guestbook."

Een tweede reden waarom ik het hier ook publiceer is het donkerbruine vermoeden dat mijn bijdrage door de Poolse server is gebounced. Mijn tekst is helaas nog niet tevoorschijn gekomen op die plek. Daarom nu hier, voor mijn inmiddels negen lezers (welkom Angela en welkom Wilfred). Laten we oude oorlogshelden eren.

Wonderbaarlijke visvangst

Wie zei dat vissen rustgevend was?

PS. Ja, ik breek met mijn gewoonte. De video is niet van mij. Het is gewoon viral.

Starlings Are Eating Gilbert's Grapes

Starlings feasting on a grapevine in a garden in Amsterdam. They came, saw, and ate them all. This was last year.

The Transatlantic Heron

This video features an adventurous Green Heron which flew in from Central America (whether it came from Florida, Jamaica or Venezuela we do not know - it didn't pass immigration officials). The Transatlantic Heron landed in the wetlands of the Nieuwe Meer, the "Oeverlanden" near Amsterdam. It is not likely to mate because here, on our side of the ocean, it is one of a kind. Birdwatchers came from as far as the UK and Denmark to say hello. Quite unique.

Hello Blackbird. Merels in Amersfoort Revisited

Dit filmpje heb ik vorig jaar al eens gepubliceerd, maar omdat het nu weer lente is en de cyclus van het leven zich gelukkig herhaalt, vond ik een hernieuwde publicatie wel een leuk idee. De kleintjes uit de film hebben nu misschien zelf ook kids?

Hot Pants at the Hot Gates

Dit verhaal is een vervolg op mijn commentaren op een post van Twigt Senior.



Omslag van "The Spartan Army (Elite 66)" door Nicholas Sekunda (auteur) en Richard Hook (illustrator), Osprey Publishing, Paperback 1998. Voorbeeld van een historisch beter te verantwoorden "look".



Over deze hoplieten re-enactment groep kom ik vast binnenkort nog te spreken .

Uit de gepubliceerde synopsis blijkt al dat het onderwerp niet de historische werkelijkheid is maar een literaire werkelijkheid die de historische werkelijkheid inhoudelijk heeft omgebogen. "Based on the epic graphic novel by Frank Miller, 300 is a ferocious retelling of the ancient Battle of Thermopylae in which King Leonidas (Gerard Butler) and 300 Spartans fought to the death against Xerxes and his massive Persian army. Facing insurmountable odds, their valor and sacrifice inspire all of Greece to unite against their Persian enemy, drawing a line in the sand for democracy. The film brings Miller’s (Sin City) acclaimed graphic novel to life by combining live action with virtual backgrounds that capture his distinct vision of this ancient historic tale" (citaat uit synopsis). De meest opvallende ombuiging bestaat er natuurlijk uit de omstandigheid dat de Spartanen uit de VS een lijn in het zand trekken ter verdediging van de democratie. De historische Spartanen waren natuurlijk de aartsvijanden van de democratie. In de loop van de vijfde eeuw VC zouden zij een veelvoud van 300 man opofferen in de strijd tegen de Griekse democratieën. Dichterlijke vrijheid kent geen grenzen. De geschiedsvervalsing is dus reeds geworteld in het stripverhaal van Frank Miller. De filmmakers hebben het verhaal gemodelleerd naar Miller's fantasie en zodoende de geschiedenis nog verder geabstraheerd. "Well, '300' the graphic novel is the departing point for us in terms of the look of the film", verklaart Production Designer Jim Bissell op het weblog van de filmproductie. "It's the rocks of Greece, it's the dirt of Greece, it's the Spartans sort of organically rising from the soil of Greece", de bodem van waar uit ook, volgens een tussenwerping, de democratieën voortkwamen, " and the way they used Greece itself to help defend the place - the gates, the Hot Gates at Thermopylae." De pas is in de film, net als kennelijk in de "graphic novel", veranderd van een strandengte langs een rotspunt in een kloof tussen hoge rotswanden. Het gebrek aan historsiche authenticiteit maakt de filmmakers niks uit. "It's certainly operatic treatment of the battle at Thermopylae. And in that sense we're not really married to historical truth and we're not really married to realistic filmmaking conventions. We take lots of, lots of liberties both theatrically, dramatically and stylistically" (eigen transcriptie van een video interview gepubliceerd op het 300 Production Weblog onder de titel "Video Journal #2: Production Design: A modern approach to creating an ancient world"). De film is dus wel nadrukkelijk gericht op historische authenticiteit maar de historische werkelijkheid waarnaar ze verwijst is niet zozeer die van de 300 Spartiaten bij de slag van Thermopylae als wel die van het beeldverhaal van Frank Miller. Vandaar de troep balletdansers met uniforme capes en leren zwembroekjes. Hot Pants at the Hot Gates.

De film zal, grappig genoeg, dus misschien een soort genre kruising worden van de min of meer historiserende film (Troy, King Arthur, Alexander), de Fantasy film (Lord of the Rings) en de Superstriphelden film (Batman, Superman, Spiderman). Ik ben toch hoopvol dat de film een beetje eigenzinnig zal zijn, zo in de zin van, verwacht ik, die mooi gestileerde animatiefilm Captain Sky and the World of Tomorrow uit 2004 (niet gezien helaas). Of zoals de verfilming van Shakespeare's Titus Andronicus uit 1999 met Sir Anthony Hopkins ("Titus" getiteld). Geweldige film.

Hoe dan ook. De "300" zal ik in ieder geval niet willen missen!

PS. Gaat dit allemaal nergens over? Voetbal gaat ook nergens over en toch hebben hele volksstammen het er dagelijks over. Vergeeft u me dus alstublieft mijn hobbies. Of surf stilletjes verder.

Wat moeten de buren wel niet denken?"

Ik wilde vandaag eigenlijk mijn post verwijderen over de zaak van Rita Verdonk versus de vrouw die we hebben leren kennen als Ayaan Hirsi Ali. "Een pennelikster realiseert zich dat zij op oer-Nederlandse wijze kan excelleren door met formaliteiten opzichtig 'lekker belangrijk' te doen". De post was best wat verwarrend, toegegeven, maar op zich gewoon netjes. Ik was verontwaardigd over Zembla, over Verdonk, over wilde reacties van Telegraaflezers - wildplassers inderdaad - en over de algehele nalatigheid om rekening te houden met onze internationale reputatie. Ja, ik geef het toe, ik maakte me ook druk over de vraag "Wat moeten de buren wel niet denken?"

Maar op het moment van schrijven schalt de herhaling van de inmiddels volgende aflevering van Zembla op de achtergrond. Ze gaat over de hardheid van Verdonk. Deze week een actuele kwestie, constateert Zembla. Vooral deze week is de kwestie actueel omdat Ayaan Hirsi Ali niet de Nederlandse nationaliteit zou hebben. Waar, vraagt de Man-Bijt-Hond stem van Zembla zich quasi-kritisch as, komt toch die hardheid vandaan?
Zembla schijnt me nu toch wel heel hypocriet toe. Ze hebben nogal wat kritiek gekregen, de afgelopen week, op hun journalistieke onbezonnenheid. Probeert het journalistieke clubje van Driehuis hiermee nu een soort compensatie te geven voor de gedane schade van de vorige aflevering? De lopende uitzending impliceert in ieder geval dat er meer begrip moet zijn voor de ingewikkelde situaties waarin de individuele asielzoekers doorgaans verkeren.
Ik zou zou zeggen: NEE nou wordt i MOOI! Zembla wijdt eerst een relschoppende aflevering aan het individuele geval van mevrouw Hirsi Magan Ali met de kennelijke bedoeling om haar publiekelijk te verklikken of te "ontmaskeren" als fraudeur en leugenaar. De volgende week, dat is deze week, beuken ze op Verdonk in door met hetzelfde neerbuigende toontje haar halstarrige nadruk op regeltjes te hekelen.

Altijd zomaar overal op tegen zijn, ad hoc, opportunistisch en inconsequent, maar hoe dan ook altijd neerbuigend. Dat lijkt inmiddels het devies te zijn van de opiniërende journalistiek in het mooie Hilversum.

"Hoe was de naam ook weer?"

(Noot voor mijn zeven lezers. Bij wijze van hoge uitzondering kom ik op dit weblog met maatschappelijke kritiek. Ik gebruik mijn weblog niet om dingen van me af te schrijven. Maar ik voel me er nu toch even toe uitgenodigd door de actualiteit.)

De zaak van Rita Verdonk versus de vrouw die we hebben leren kennen als Ayaan Hirsi Ali. Een pennelikster realiseert zich dat zij op oer-Nederlandse wijze kan excelleren door met formaliteiten opzichtig "lekker belangrijk" te doen. Ze voelt zich met het gereformeerde vuur van een Quacker geroepen om een kennelijk "groot onrecht" te herstellen ook al schaadt ze daarmee een collega en landgenote die ze anderzins waardeert, of zo beweert ze, al is ze het kennelijk niet altijd met haar eens. Kijk, een groot probleem in de eigentijdse Italiaanse Republiek was, tot een paar weken geleden, de omstandigheid dat een vooraanstaand ondernemer succesvol kon vluchten voor zijn aanklagers door de politiek in te gaan. Parlementaire immuniteit heeft Berlusconi jarenlang tegen allezins redelijke vervolging beschermd (en hij zal president van de republiek proberen te worden als aanvullende rechtsverzekering). Had Ayaan die immuniteit in Nederland maar.
"Kunnen we hier als deelraad iets mee", vroeg een bestuurder zich af tijdens een lentewandeling over het Max Euweplein. Ze zagen tijdens hun lunchpauze iets in de openbare ruimte dat afweek. Een reclamebord of een straatlantaarn geplaatst door een cafehouder. "Dus toen hebben we het laten weghalen". Zo'n tekst kan iedere pennelikker in Nederland gewoon uiten en dan strekt dat tot eigen aanbeveling. Minister Verdonk is volgens sommige peilingen inmiddels zelfs populairder geworden bij VVDers - al moest ze even een klein beetje inbinden, maar ook weer niet echt.
Dit alles riekt naar een Hollandse volksaard waarvoor ik soms liever zou willen vluchten. Het is die naargeestige mentaliteit van de zelfingenomen zeurpiet die vindt dat iedereen maar gewoon moet doen, niet omdat i dan al gek genoeg zou zijn, maar omdat, als i dat niet doet, hij misschien wel eens belangrijker zou kunnen lijken dan de zeurpiet zelf. "We" zijn nuchter, dus "we" verkopen de archieven van onze kolonie die gegroeid is vanuit Manhattan als oud papier. Om dezelfde reden hebben "we" kennelijk ook "die oude troep" in het centrum van Utrecht gesloopt om er Hoog Catherijne te bouwen, die trieste hoofdstad van naar schatting 15 miljoen ratten en 15 Blokkers. "We" houden ons graag aan de wet, dus "we" leveren netjes al onze bommetjes in op 10 mei 1945, zelfs die bommen die de meer strijdlustigen onder ons zojuist in de sloot hadden geslingerd en "we" vermanen de piloten die kennelijk van plan waren om met hun gevechtsvliegtuigen naar Engeland te ontsnappen. Wat, dachten ze soms dat die kisten van hen waren? Die zijn van de Duitsers. Daar is nu met de capitulatie immers netjes voor getekend. Nee, we kunnen natuurlijk niet de verzetsdaden erkennen van Papieren Gerrit, die vervolgd is door de Nazi's en die tijdens de oorlogswinter plotseling is bevrijd door onbekend gebleven landgenoten direct nadat hij zijn bewaker ernstig had verwond. Daar kunnen we natuurlijk niet aan beginnen want die sabotage heeft hij over de landsgrenzen verricht. Laat i zijn lintje maar gaan halen bij de Fransen, want wij hebben het hier veel te gezellig met mensen die in de laatste week van de bezetting met stenguns zijn begonnen rond te paraderen - sorry, familieverdriet. O ja, "we" laten ook Rembrandt failliet gaan en "we" verdrijven Vincent van Gogh. En Willem Frederik Hermans moet ook niet denken dat i bijzonder is. Hij is zo kritisch dat we hem gewoon wegzeuren naar Frankrijk - hoeft i ook niet meer op het Boekenbal te komen! Fokker mag natuurlijk geen overheidsteun krijgen - denk aan Europa! De werven kunnen verdwijnen. Molens verkwijnen. Wat kan ik nog meer zeggen over dit land dat als eerste in de moderne tijd een heuse republiek had weet het te vervangen door een monarchie van, toegegeven, sympathieke koekhappers en dat vooral uit datzelfde Koningshuis haar grootste trots put. Ja, en uit het voetbal. Een gezelschapsspel voor een paar miljonairs met sportsokken, uiteindelijk. Maar je schrikt pas echt van de stupiditeit van het Nederlandse volk wanneer je - nee, ik ga het nu even niet over TV hebben al zou dat heel goed kunnen - de reacties leest op willekeurig welk artikel op Telegraaf.nl. Pas dan schaam je je zo erg voor je paspoort dat je hem eigenlijk nog sneller wilt inleveren dan Ayaan Hirsi Ali dat kan. Oeps, ik bedoel Ayaan Hirsi Magan Ali.
Tjesus mensen. Ayaan heeft toch niet echt verwijtbaar gelogen. Dat getrut over die personalia. De geboortedatum klopt niet! Nou ja, een bange asielzoeker maakt rare sprongen. No harm done. Een deel is het gevolg van misverstand. In de Hoorn van Africa gelden waarschijnlijk andere conventies van naamgeving. Het doet er niet toe! Zij heeft een naam opgegeven die niet uitnodigt tot persoonsverwisseling. "Maar het formulier klopt niet!" protesteert de pennelikker. "oooooooh, dat ga ik de juf zeggen!". Helaas voor Ayaan heette haar juf Rita Verdonk.

MacBuccaneer - of hoe de aardappeleters zijn ontstaan

We hebben zojuist bij de Apple Store een witte MacBook besteld (2.0GHz Intel Core Duo, 2GB 667 DDR2 SDRAM- 2x1GB, 80GB Serial ATA drive). De electronische bevestiging schat de verzending op 24 mei (uiterlijk) en de daadwerkelijke levering op 6 juni (uiterlijk).

De iBook G4 heeft dus eindelijk een opvolger gekregen. Daarop hebben de Dutch Indies al vanaf, in ieder geval, januari gewacht. Of eigenlijk al vanaf october vorig jaar, toen onze iMac G4 zo jammerlijk terziele ging. Dat heeft de digitale ontwikkeling van Feliz danig belemmerd. We kunnen nu eindelijk weer de Dreamweaver draad oppikken en beginnen met onze websites voor luepp.nl, luepp.be, luepp.com, museion.nl, dutchindies.com en werfgoed.nl. Jawel, we zijn inderdaad nogal wat van plan, haha!

De bestelling had veel voeten in de aarde. Tijdens onze eerste poging om een keuze te maken tussen de modellen verloren we opeens ons netwerk. Een uur later konden we door, maar we hadden natuurlijk onvoldoende geld op de rekening waarmee we het apparaat wilden betalen. We hebben toen een paar bedragen van verschillende rekeningen bij elkaar gesprokkeld tot we net voldoende hadden om nu eens eindelijk de vervanger te kopen van de arme kapotte "Gooseneck". Vanavond eten we aardappelen. Morgen ook. Overmorgen aardappelen. En de dag erna weer aardappelen.

Ik heb onze aanschaf even geafficheerd op het macosx.nl forum omdat daar een boel mensen aan het speculeren waren over de geschatte levertijden. Maar ik vergiste me aanvankelijk in mijn inlognaam zodat ik daar een nieuw account heb aangemaakt. Omdat ik daarvan niet meteen een activeringscode ontving, en toch wilde "posten", heb ik toch maar gezocht naar mijn oude posts om de door mij steeds ingevulde gebruikersnaam te verifiëren. Die werd evenwel gefalsifieerd. Ik heb gepost onder mijn oude gebruikersnaam Huib_Lirb. Maar de nieuwe is veel leuker! MacBuccaneer.

De groene dwaalgast

De groene reiger.

Klik hier voor onze jongste ornithologische bijdrage. Beelden van de groene reiger die helemaal vanuit Midden-America naar de Oeverlanden toe is komen vliegen. (Volgens een man in het filmpje met Martinair). John weet hier nog meer over te vertellen.

"La Debacle de Loueppe"

La poltrona "Debacle de Loueppe" ispirata dal "Selectus" di Leon Krier (Giorgetti 2004).

This 3D model will remain unfinished because I failed to close the mesh and keep it properly "phonged" so as to allow for clean texturizing. So I guess the chair just got badly meshed up. Jibberish? Perhaps. But do take a seat.